خواص فیزیکی گندله
از عوامل تعیین کننده گندله ها موارد زیر را می توان نام برد.
ابعاد، شکل، سطح ویژه، توزیع ابعاد، تخلخل، مقاومت به سایش و اصطکاک
- ابعاد گندله
گندله ها بر حسب اندازه در سه گروه قرار می گیرند:
-گندله های ریز با قطر ۳ تا ۸ میلیمتر جهت کلوخه سازی و فرآیند هیدرومتالورژی استفاده می شوند.
– گندله های عادی با قطر ۱۰ تا ۱۵ میلیمتر در کوره بلند و واحد های احیای مستقیم استفاده می شوند
– گندله های بزرگ با قطر ۲۰ تا ۳۰ میلیمتر در فولادسازی و مواد خام برای تولید سیمان کاربرد دارند.
- تخلخل گندله
تخلخل یکی از خواص ویژه گندله ها است و نقش مهمی در تمام مراحل گندله سازی و مصرف آن دارا می باشد. در گندله های خام، تخلخل نتیجه حذف یکنواخت آب و تبخیر آن است. تخلخل در گندله ها روی خاصیت احیا شوندگی بسیار تاثیر گذار است.
با افزایش تخلخل خاصیت احیا شوندگی بسیاری از گندله ها تحت شرایط خاص افزایش می یابد.
از طرف دیگر تخلخل نسبت معکوس با استحکام گندله دارد و افزایش آن باعث کاهش استحکام گندله می شود، لذا در تنظیم این دو عامل وضع بهینه باید انتخاب شود. تخلخل به اندازه ذرات و روش گندله سازی بستگی دارد و نقش مهمی در خشک کردن و پختن ایفا می کند. طی این مراحل رطوبت تبخیر شده و استحاله فازها رخ می دهد و مواد مجددا کریستالیزه می شوند.
با در نظر گرفتن استحکام لازم، بهترین تخلخل گندله ها حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد می باشد. تخلخل کل گندله ها، حجم حفره ها نسبت به حجم کل گندله خام تعریف شده است و با استفاده از اختلاف وزن مخصوص حقیقی و ظاهری محاسبه می شود.